Wat een kou!

Terwijl gisteren in NL een nieuw record wordt gebroken met de warmste 30 maart ooit, wordt bij de Makkies op de heuvel in Filippos elke dag de haard flink opgepookt. Geert sprokkelt de aanmaakhoutjes, bladeren en hakt de boomstammen zelf alsof ie nooit anders heeft gedaan. Ja het is niet te geloven maar het is hier opnieuw koud na een prachtig zonnige week voordat wij aan zijn gekomen op Kreta. Tel daarbij al de regen op die er valt en het lijkt alsof je in Nederland bent. Woensdag was het een dag met veel monteurs over de vloer en wat uurtjes achter de laptop werken voor Geert. De airco kon helaas nog niet hersteld worden. Het ontbrekende onderdeel wordt besteld. De eigenaar Babis had voor ons een nieuwe tv gekocht en die werd dezelfde dag nog geïnstalleerd. Helaas moest de monteur ons vertellen dat het satellietkastje dat er stond niet aangesloten kon worden op deze tv omdat het verouderd is. Dus alleen maar Griekse zenders. Wel heeft de tv een HDMI aansluiting en kunnen we de laptop aansluiten op de tv zodat we Nederlandse programma's via het megagrote scherm kunnen kijken. Superfijn is dat het internet het weer goed doet. Zo kan Geert zijn werk blijven doen en kunnen we contact blijven houden met het thuisfront. Babis voelt zich erg bezwaard over de situatie dat hij ons moet lastig vallen met al die werklui over de vloer. Wij geven aan dat we dat niet erg vinden maar zijn toch blij wanneer we op donderdag effe geen werklui zien. Woensdag rond 18 uur neemt hij ons daarom mee naar een cafeetje in Vrisses waar we kennis maken met zijn broer, zijn neef en diens verloofde. Met gebrekkig Grieks, Engels en gebarentaal wordt het een gezellige borrel waar de Kretenzer rode wijn rijkelijk vloeit. En een borrel zonder eten bestaat niet op Kreta want binnen no time staan er allemaal lekkere, meegebrachte en zelfgemaakte hapjes op tafel variërend van kaas- en vleespasteitjes tot salade (we komen er alleen niet uit van welke groente deze nou gemaakt is) tomaten, olijven, schapenkaas en partjes gekookte ei. De neef van Babis geeft ons tenslotte nog een demonstratie atten die Geert vastlegt op video. Iedereen is even aardig tegen ons en we worden diezelfde avond nog uitgenodigd voor de bruiloft van het jonge stel dat in oktober gaat trouwen. Na een aantal uurtjes borrelen lopen we met Babis terug naar de auto en we passeren de plaatselijke slager die naast vlees (natuurlijk!) ook vis, kaas, eieren en heel veel andere lekkernijen verkoopt. We wagen ons aan de souvlaki. Kost echt geen drol. En de verse eitjes zo van de boerderij. Bij thuiskomst hebben we niet echt trek meer maar roosteren nog wat brood. En eenmaal thuis gaat weer de open haard aan. Nu komen we er wel achter hoe verwend we zijn met de cv in NL. We drinken veel koffie en thee om warm te blijven en doen ons best een mooi haardvuur te maken dat ons de nodige warmte geeft. Wanneer we donderdag opstaan worden we blij wanneer we naar buiten kijken: de zon schijnt en zorgt voor wat warmte. Heel
optimistisch gaat Geert buiten ontbijten en met een warm vest aan voeg ik mij bij hem. Terwijl Geert nog wat werkt, ga ik op verkenning uit in onze immens grote tuin. Daar kom ik heel veel verschillende kruidenplanten tegen als rozemarijn en oregano. De moestuin die we in oktober gezien hadden is veranderd in één groot bloemenveld vol met onkruid en veldbloemen. Ziet er mooi uit maar als we onze eigen groenten willen verbouwen is er nog heel wat werk aan de winkel. Rond half 1 stappen we in de auto op weg naar Vrisses. En dan ineens bedenken we dat het wel leuk is naar Rethymno te gaan. Dit is een erg leuk stadje aan zee dat we in mei vorig jaar ook al
bezocht hebben en waar we ook 3 dagen gelogeerd hebben. Als we de oude binnenstad in lopen, herkennen we weer heel veel
dingen. We komen langs een traditionele taverna waar een paar optimistische toeristen onder een zonnescherm buiten aan het eten zijn. Hahaha! Wij dus niet hè? We gaan lekker warm binnen zitten en worden verwelkomd door de vriendelijke eigenaar. We besluiten ons te laten verrassen door het assortiment Griekse mezes te bestellen waar we geen spijt van kregen. Alles smaakte even lekker: huisgemaakte tapasgerechtjes met een karafje huisgemaakte wijn. We hebben deze rode wijn inmiddels al meerdere keren gedronken en raken gewend aan de cognacachtige smaak. We vinden hem zelfs lekker. We raken aan de praat met de eigenaresse die ons vraagt waar we vandaan komen. Zij begint wat woordjes Nederlands te spreken en ik geef aan dat wij graag Grieks willen leren. Ok zegt ze: ik spreek Nederlands tegen jullie en jullie spreken Grieks tegen mij. Nog even oefenen. Maar dat gaat goed komen hoor. Omdat het inmiddels weer begonnen is met regenen kopen we onderweg 2 oranje (ja ja we zijn trots op ons vaderland, ok niet op het Nederlands elftal) parapluutjes. We lopen verder door de oude binnenstad en komen uit bij de haven waar we neerstrijken op een overdekt terras van een heel
leuk loungecafé (het heet Nuvel) voor een kop koffie en thee. Geen heaters hier op
het terras alhoewel met deze buitentemperatuur zou je die hier goed kunnen gebruiken. We moeten toch wel erg lachen om het feit dat het in NL zulk lekker weer is. Wacht maar als het van de zomer bloedheet hier op Kreta is en jullie gewoon de cv aan moeten doen. Op weg naar huis gaan we toch nog even op zoek naar de plaatselijke gamma voor haardhout maar die kunnen we niet vinden. Via internet vinden we een groothandel die ook hout zou moeten hebben, rijden daar naar toe maar bij navraag zegt de medewerker doodleuk dat het hout is uitverkocht. Ja dat snap ik wel met die koude winter die ze gehad hebben. Daar waren ze niet op voorbereid. Nou ja, dan maar zonder hout naar huis. De zwarte kat van de buren wacht ons al op. Wil bij ons naar binnen maar daar beginnen we niet aan. Hij gaat maar mooi bij z'n baasje wat whiskas halen. Urenlang blijft ie bij ons voor het raam zitten. Maar tevergeefs, want wij geven niet toe. Geert lukt het wederom weer voor een mooi
vuurtje te zorgen dat de kamer weer lekker op temperatuur krijgt. Rond 8 uur krijgen we trek en gooien de souvlaki's op het vuur ...uhm in de pan. Binnen geen rooster voor barbecue. Met de kruiden van Jonnie Boer erop smaken ze echt mjammie!

Vandaag zijn we opnieuw op zoek naar haardhout gegaan en bij navraag aan de caissière van de plaatselijke supermarkt in Vrisses wordt er gebeld met de neef die hout kan leveren. Hoeveel willen we hebben? Nou doe eerst maar 2 zakken en binnen no time staat de neef er, met 2 zakken hout. Ook kopen we lucifers en aanmaakblokjes. Nog even kennis gemaakt met de bakker en hoeraaaa het zonnetje komt zowaar door. Op naar Vamos waar we in de zon op een terrasje koffie en thee willen drinken. Maar we vinden het toch nog echt te koud en gaan binnen zitten. Bij de ijswinkel Nektar schenken ze Douwe Egberts Koffie. We nemen er een lekkere baklava bij. Errug lekker maar errug zoet! We zijn nog in de vakantiemodus dus nu mag het nog. En tot onze verbazing krijgen we als extra toetje nog een glaasje raki van de serveerster. Wat naar toch, weer raki! We zijn nu weer thuis en Geert is nog even druk aan het werk. En dat op de vrijdagmiddag. Wij wensen jullie een gezellig en zonnig weekend toe, lieve mensen! Proost! εβίβα! Liefs en kusjes!