Wat vliegt een week voorbij!

Maandag 15 mei rijden we naar Kalivaki Beach in Georgioupolis want het belooft een warme dag te worden en dan is het met een licht briesje in de schaduw van de parasol heerlijk vertoeven aan zee. En met de taverna op 2 meter afstand is je natje en je droogje ook aangenaam dichtbij. We bestellen wel steeds weloverwogener want we zijn er inmiddels achter dat de porties groot zijn op Kreta.

Na een rustige dinsdag vertrekken we woensdag al vroeg (9.15) te voet naar het dorpscentrum van Georgioupolis waar we op het terras van Sweet House een heerlijke salade met een sandwich bestellen. Met de GPS van de telefoon vinden we erg gemakkelijk de weg en komen we er achter dat we 7.5 km gewandeld hebben. Na het eten loop ik de plaatselijke kapsalon binnen en vraag of ik morgen geknipt kan worden. Mijn haar is zodanig lang geworden dat ik niet meer wil wachten totdat we in NL zijn 10 juni. Nadat Geert zegt dat ik het beter dezelfde dag nog kan laten knippen, stap ik weer naar binnen en geef mijzelf over aan de knipkunsten van de vriendelijke kapster Manolia. Ze knipt en knipt en knipt en het is aardig kort geworden maar het voelt goed en Geert vindt dat het me goed staat. Nou ja, mocht het toch niet bevallen dan kan mijn kapper in Apeldoorn op 10 juni, als we in NL zijn, de schade eventueel nog herstellen. Of niet, naja, het groeit zo hard hier. Omdat we de weg terug naar huis te ver lopen vinden, nemen we terug een taxi.

Donderdag zijn we heel even bij onze buurman Dimitris en de oudste broer van Babis (eigenaar van ons huis) is er ook en vraagt of hij mee mag rijden naar Vrysses vanmiddag. We doen net alsof we naar het dorp gaan 's middags en halen hem om 15 uur op. Zodra hij instapt, geeft hij aan dat hij liever thuis (in Filippos) wordt afgezet en wij rijden door naar Vrysses waar we bij de banketbakker koffie en thee drinken en een ijsje eten. Daarna lopen we vanaf Vrysses naar Kalamitisi (een oud en traditioneel klein dorpje, 3.5 km verderop). In dit dorp lijkt het echt alsof de tijd heeft stil gestaan. Zo ontzettend primitief en verwaarloosd de mensen hier af en toe wonen. Helaas is de plaatselijke taverna gesloten en na een korte stop op het lege terras, lopen we terug naar Vrysses waar we op het terras aan de rivier van taverna Progoulis ons welverdiende biertje bestellen.

Zaterdag nodigt Dimitris ons uit te gaan tennissen op de baan van een hotel in Georgioupolis. Vorige keer dat we gingen hingen de netten er nog niet. Voor een man van 75 is hij nog redelijk fit en kan hij nog een aardig balletje slaan. Na het tennissen nodigen wij hem uit met ons te gaan eten maar dat aanbod slaat hij af omdat hij 's avonds alleen wat toast eet. Nadat we hem thuis gebracht hebben en ons omgekleed hebben, stappen we in de auto richting Vamos waar we vorig jaar erg lekker gegeten hebben bij taverna Parasia Rakadiko in het dorpje Tsikoliana. Het is er aardig druk maar gelukkig hebben ze nog een tafeltje voor twee buiten op het terras. We bestellen 2x kip in cognacsaus maar krijgen maar 1 portie en dat is maar goed ook want we krijgen het met moeite op. Het eten smaakt er weer heerlijk! De sfeer is er goed mede dankzij de live muziek van 2 gitaristen. De zoon van de eigenaar danst de sirtaki met een handjevol Engelse dames en we lachen om een stelletje Engelsen die de flesjes raki van de tafel wegnemen van mensen die het niet gedronken hebben. De band speelt Alice (who the fuck is Alice) en iedereen zingt mee. De familie van eigenaren is oprecht aardig. Wanneer we de rekening vragen krijgen we eerst nog 3 desserts op tafel en een extra flesje honingraki. Dat spul smaakt erg lekker maar jammergenoeg moeten we nog terug naar huis rijden.
Zondag zijn we uitgenodigd bij Costas, de eigenaar van de taverna in Maza. Hij heeft naamdag en dat wordt op Kreta uitgebreid gevierd. Omdat we weten dat de naamdag belangrijker is dan de verjaardag van iemand, nemen we een fles wijn mee voor Costas. Als we om 13 uur bij zijn taverna aankomen, zit het terras bomvol met lunchgasten. Wij krijgen wat te drinken en komen binnen in de taverna in gesprek met 2 zeer vriendelijke dames, Visiliki en Aristea, zij zijn zussen en wonen vlakbij ons in Filippos. Hun moeder is een nicht van Babis en zij nodigen ons uit binnenkort een keer koffie te komen drinken bij hen. Rond 15 uur keren we na de nodige hapjes en drankjes terug naar huis waar we beginnen met koken want Alfred en Sandra, de ouders van Jordy, huisgenoot en goede vriend van Simon, komen aan het eind van de middag op bezoek. Om ca. 18.30 komen ze na een dagje wandelen in de Imbroskloof aan. Zij zijn op vakantie op Kreta, logeren in Piskopiano in de buurt van Chersonissos, 2 uur rijden van Filippos. Na een gezellig avondje eten, drinken en bijpraten blijven ze een nachtje slapen. Dat was weer een leuk weekje! En wat vliegt deze weer voorbij!