Nederlandse gezelligheid

Maandag is het 1 mei, Dag van de Arbeid. Gek genoeg wordt dit uitgebreid gevierd door de Grieken die niet zo hard lijken te werken in het dagelijks leven. Ambtenaren en bankemployés werken maar tot 14 uur. En verder zijn veel winkels en kantoren ook vanaf 15 uur gesloten. Vandaag gaan we met Mirna en Paul naar het meer van Kournas waar we zondag al een kijkje genomen hebben. We drinken eerst wat op het terras van taverna Mythos at the Lake terwijl we op Paul en z'n gezin wachten die vanuit Rethymnon moeten komen. Na een drankje lopen we naar het meer waar we 2 waterfietsen huren. Dat vindt vooral Birke erg leuk. Na een half uurtje zijn Geert en ik het trappelen wel een beetje zat. We dobberen nog wat rond en binnen het uur zijn we weer terug aan de kant. We strijken weer neer op het terras van dezelfde taverna voor een lunch en na ruim een uur hebben we dan eindelijk het eten op tafel: tzatziki, gyros en souvlaki. Griekser kan het niet. Niks bijzonders dus maar we moesten erg lang wachten. Na het eten rijden we naar ons huis waar we bij het zwembad genieten van het zonnetje. Mirna, Birke en ik gaan zwemmen en de mannen gaan inkopen doen voor de bbq. Tussendoor spelen we rat-a-tat-cat. Het vlees en de salade smaken helemaal top. 's avonds rijden we met Mirna en Paul nog even naar Vrysses en drinken daar koffie en thee. Als we hen uitzwaaien rond 22.30 komt plotseling Alex, de broer van Babis, naar ons toegelopen en vraagt of wij op het terras van taverna Kapri bij hem en een vriend komen zitten. In het kader van de inburgering drinken we een wijntje met hen. Hun tempo van drinken is niet bij te houden. En we moeten nog terug met de auto dus stoppen we tijdig. Onder het 'genot' van de jankmuziek van de Griekse 2-mans band hebben we simpele gesprekken met Alex en zijn vriend Spiros. Het is een bijzondere ervaring waar we evengoed met veel plezier op terugkijken.

Dinsdag blijven we het grootste gedeelte van de dag rustig thuis. Om half 5 rijden we naar Rethymnon waar CSV sponsor Jan Veeneman met zijn gezin in een hotel zit. Het is erg gezellig met Jan en zijn vrouw en we worden uitgenodigd aan te schuiven bij het eten in hun hotel. Veel te veel eten met veel te lekkere toetjes. Om 21.15 rijden we weer naar huis. Het is dan al donker en erg lastig de weg te vinden omdat de wegen onverlicht zijn.

Woensdag gaan we te voet naar Vrysses. Dat is ongeveer 5 km heen en terug. Geerts stappenteller geeft echter aan dat het bijna 7 km is maar dat komt waarschijnlijk omdat er zoveel hoogteverschillen voorkomen in het traject. Bij taverna Kapri op het terras bestellen we een ontbijtje. Heerlijk in het zonnetje. In de loop van de avond maak ik voor het eerst weer een keer wortelsoep. En die is lekker! Handig dat we tijdje terug een staafmixer hebben gekocht.

Donderdagmiddag rijden we naar de oude binnenstad van Rethymnon op zoek naar een krant. Maar helaas slagen we er niet in er een te vinden. Die lees je toch online hoor ik jullie zeggen, ja dat klopt maar we vinden het nog steeds erg leuk om af en toe de papieren versie van de krant te lezen. Teleurgesteld lopen we verder door de pittoreske straatjes. En komen langs een crêperie. Ik zie Geert hongerig kijken en ik stel voor dat we een crêpe bestellen. Het is erg belangrijk dat Geert op tijd zijn maagje vult anders wordt hij knorrig. Ik bestel een crêpe met kaneel, appel en walnoot en Geert een mega wafel met vanille-ijs, slagroom en aardbeien. En het zijn enorm grote porties, niet normaal joh. Daarna bezoekje Lidl. Tot 's avonds laat hebben we geen trek meer en daarom om uurtje of 9 nog een kopje soep.

Vrijdag krijgen we even na het middaguur bezoek van de ouders van Stijn, vriend van Simon, uit Apeldoorn. Via de app hoorden we van Stijn dat zij in de buurt van Rethymnon logeren en ons willen zien. Ze zijn zeer enthousiast over het huis en de plek waar we wonen. Na een kopje koffie, stappen we in de auto naar Kalyves voor een late lunch bij taverna Kritiko. Na gezellig samen gegeten te hebben, nemen we afscheid van hen. Zij rijden richting Chania want vliegen 's avonds weer naar Nederland. In Kalyves kopen we nog een fles wijn voor George van de makelaar (als bedankje voor zijn hulp bij het kopen van de auto) maar helaas is hun kantoor al dicht. Als we langs onze buurman rijden zien we hem buiten zitten en ik besluit even naar hem toe te lopen en nodig hem uit de volgende dag koffie bij ons te komen drinken. Hij is verdrietig want zijn hondje is weg. Hij weet niet wat er met hem gebeurd is. Waarschijnlijk heeft iemand hem meegenomen toen Dimitris zijn ochtendwandeling maakte. Hij is bang dat iemand hem heeft omgebracht maar ik probeer hem die gedachte uit zijn hoofd te praten.

Zaterdag komt Dimitris om 10 uur bij ons en hij heeft Andreas, de oudste broer van Babis, meegenomen. Het is erg gezellig maar de heren zijn binnen een uur weer vertrokken. Dat vinden we wel prima. Het is wederom heerlijk zonnig, het verveelt nooit hoor en om half 6 wandelen we naar Maza voor een biertje op het terras van Kafenion Costas. Eigenaar Costas is lamsvlees aan het roosteren op de bbq en als borrelhapje krijgen wij ook wat lamsvlees met tomaatjes, komkommer, schapenkaas, olijven en gehaktballetjes Na al die hapjes en biertjes hoeven we bij thuiskomst om 20.45 uur niet meer te eten.
Zondag rijden we naar Georgioupolis voor een ontbijtje aan het strand. Niet alle tentjes zijn al open. The Cotton Club is een leuke stek voor een lekker ontbijt. Één van de weinige keren dat we een onvriendelijke ober treffen. Na het ontbijt lopen we over een klein marktje waar vooral kleding en badtextiel verkocht wordt. Al vrij snel zijn we uitgekeken en lopen we via het kleine haventje naar Kalivaki Beach, het strandje waar we met Laura en Simon 2 jaar geleden ook altijd naar toe gingen. Met een verkoelend briesje is het daar goed vertoeven want je zit daar naast de gelijknamige taverna waar we dan ook een klein hapje eten tussen de middag. Lekker lezen, sudoku'tje maken, stukje wandelen, ijsje of drankje en beetje appen met het thuisfront en genieten van de warmte van de zon. Op het heetst van de dag moet de parasol wel even omhoog omdat het toch echt te warm is (met 31 graden tot nu toe de warmste dag). Omdat het zo ontzettend lekker is aan de baai, blijven we tot 18.45. Aan het strand ontmoeten we een Nederlands echtpaar dat 8 weken per jaar op Kreta verblijft in hun huis dat ze 14 jaar geleden in Exopolis hebben laten bouwen. Van hen krijgen we heel veel tips over leuke plaatsen die we kunnen bezoeken. En zo is er weer een week voorbij en kunnen we terug kijken op leuke ervaringen en ontmoetingen, warmte en zon.